Verslaafd aan angst

In het boek ‘Vleugels van vertrouwen, gids voor de innerlijke metamorfose’ dat 26 okt. verschijnt, zijn vijf interviews opgenomen met mensen die de methode toepassen. Hierbij het relaas van Chris. Het gaat deels over emoties toelaten (boek 2, Goed gevoel), deels over krachtspreuken (boek 3, Vleugels van vertrouwen). Met dank aan Chris!

Ik was verslaafd aan angst
Ik ben in een gezin opgegroeid met een heel onvoorspelbare vader. Ik heb een liefdevolle moeder gehad, en mijn vader deed ook zijn best, achteraf bezien. Maar hij was oorlogsveteraan en alcoholist. Thuis probeerde ik te zorgen dat hij zo min mogelijk ruzie maakte met mijn moeder en probeerde ik hem te vriend te houden. Dat geschreeuw, dat was te veel voor mij als kind. Ik zat altijd met mijn vingers in mijn oren op de trap, zo van: hou er alsjeblieft mee op. Ik vond het verschrikkelijk.
Daar heb ik die alertheid vandaan. Dat is een rode draad geweest in mijn leven. Ik weet nu waar het allemaal vandaan komt. Ik ben als beroeps in dienst gegaan bij Luchtmobiel toen dat net opgericht werd. Ik werd gedrild door commando’s en mariniers en nog scherper gezet op angst omdat je het daar kan gebruiken. Die alertheid is juist heel goed in dienst. Die angst is ook gevoed omdat ik er verslaafd aan was. Ik zocht het op. Ging zweefvliegen, reed hard op de motor. Ik wilde adrenaline voelen. Schrikken, dat vond ik fijn.

Ik voel me af en toe heel ongemakkelijk bij jou
Veertien jaar geleden heb ik mijn ex leren kennen. Zij was heel gevoelig, ook voor mijn stemmingen. Door haar ben ik veranderd. Ik kreeg te maken met gevoel en emoties en werd er ook door haar op gewezen. ‘Dit speelt in je lichaam,’ zei ze. Zij is mijn veranderproces geweest. Ze zei ook: ‘Chris, ik voel me af en toe heel ongemakkelijk bij jou als je gewoon stil zit.’
Ik zei: ‘Wat bedoel je nou?’. 
‘Ik voel gewoon die spanning in jouw lichaam, het kan misschien ook angst zijn.’
Toen zei ik: ‘Angst? Weg met die angst, allemaal onzin.’
Maar uiteindelijk is het wel zo geweest. Ik heb het altijd weggeduwd. Daarom heb ik ook een burn-out gekregen. Ik kon geen letter meer lezen. Ik kon geen water meer op mijn lichaam verdragen, helemaal niks. ’s Nachts had ik paniekaanvallen. Ze hadden gezegd paniekstoornis en posttraumatische stress erbij. Ze maken er wat van, want dan kunnen ze het behandelen.
Een jaar lang heb ik bij een psycholoog gezeten. Ik kreeg EDMR-traumatherapie. Dat heeft me wel geholpen, omdat het de lading er vanaf gehaald heeft en ik ook opnieuw door het proces ben gegaan. Maar het vele praten erover, dat is op een gegeven moment ook gewoon klaar. Het is vermoeiend en heeft geen nut. Je moet die emotie voelen. Ik heb daarna zelf een coach in de arm genomen. Bij hem heb ik ACT-therapie gedaan. Voluit leven. Dat heeft me redelijk geholpen.

Alles zakte onder mij weg
Het ging eigenlijk weer goed met mij, ik was mezelf weer aan het hervinden. Toen zei mijn ex-vrouw: ‘Ik stop ermee, ik zie het niet meer zitten.’ Ik was nog ziek. Ik had corona achter de rug. Ik was uitgeput. Mijn energie was op. Toen zakte alles onder mij weg, want zij was mijn steun en toeverlaat.
Een halfjaar later heb ik de workshop Zelfbeeld en Emoties gedaan en ik denk dat dat voor mij de volgende stap is geweest. Het benoemen van de primaire emoties en de secundaire emoties was voor mij echt een eyeopener. Vooral waar het zit in je lichaam en wat voor gevoel het kan geven. Ik wist voor het eerst in mijn leven: het zit hier en daar heeft het mee te maken.

Die houdingen, dat is gewoon fijn
Het hervinden van mezelf en weer in mijn eigen kracht komen te staan was voor mij prioriteit. Zodat ik weer energie kon krijgen en er kon zijn voor mijn dochter en voor mezelf.
Als ik ’s ochtends opsta, doe ik de krachtspreuken. Ik deed altijd al affirmaties als ik opstond, maar dan zat die kracht er niet achter. Het hielp wel in je hoofd maar het wortelde niet. Die krachtspreuken zijn extra krachtig. Vooral die houdingen. Dat is gewoon fijn.
Ik zeg standaard ‘Ik heb vertrouwen’, ‘Ik ben vrij en onafhankelijk’ en ‘Ik ben goed zoals ik ben’.
In mijn hoofd kan ik veel commentaar hebben. Met liefdevolle observatie kan ik daar afstand van nemen. Ik moet er nu ook om lachen. Dan denk ik: oh ja, daar heb ik hem weer.

Gezonde wilskracht
Vroeger deed ik bijna alles op wilskracht. Hoe ik moest opstaan wist ik soms niet meer. Maar dan ging ik gewoon door. Dan maar kruipend. Nu kweek ik gezonde wilskracht. Ik probeer meer van binnen naar buiten te leven. De wilskracht die ik nu gebruik zit hem in het afremmen ervan. Ik doe oefeningen, maar niet tot de max. Dan doe ik het gewoon een paar keer op een langzaam tempo en dan stop ik om die energie weer op te bouwen. Ik merk dat ik steeds meer energie krijg in mijn lichaam. Ik kan nu een uur wandelen voordat ik echt weer moe word.

Mijn ex en ik hebben bewust meer afstand genomen. We gaan goed met elkaar om. Met mijn dochter gaat het heel goed. Dat is het belangrijkste punt eigenlijk, voor ons allebei. We vinden allebei onze dochter het belangrijkst.

Boekpresentatie in De Roos, Amsterdam
Er zijn nog enkele plaatsen beschikbaar voor de boekpresentatie van 30 oktober in de Roos.
De boekpresentatie bestaat uit een workshop, de presentatie zelf en een signeersessie.
De toegang is kosteloos. Ik kom naar de boekpresentatie

Vleugels van vertrouwen alvast reserveren
Het is mogelijk om nu al een exemplaar van ‘Vleugels van vertrouwen, gids voor de innerlijke metamorfose’ te reserveren. Je krijgt het dan gesigneerd toegestuurd zodra wij het ontvangen hebben. In de eerste oplage zit ook een prijsvraag. De drie inzendingen die het meeste indruk maken, krijgen een gratis individuele sessie met mij cadeau van 1.30 uur. Ik reserveer een exemplaar van ‘Vleugels van vertrouwen’

Illustratie Anouschka Boswinous