15 aug Angst overwinnen, een challenge…
Om deelnemers aan een cursus te laten begrijpen wat er bij angst gebeurt, doe ik een oefening. Deze oefening laat inzien waarom wij mensen (in tegenstelling tot andere zoogdieren) zoveel last kunnen hebben van angsten, en dat je angst overwinnen makkelijker is dan je denkt.
Cursus angst overwinnen
Vorige week dinsdag gaf ik een cursus op ‘De Hodenpijl’ (een spirituele plek, een supermooi oud kerkje met daarnaast een restaurant). Ook daar liet ik de deelnemers dit principe ervaren. Wat ik nog niet wist was dat ik na de cursus zelf een challenge kreeg met mijn eigen aanwijzing.
Tijdens de cursus blaas ik een ballon op, en ga daarbij vlakbij het publiek staan. Ik blaas de ballon zo energiek op dat je het gevoel krijgt dat ik doorga tot hij knapt. Vlak voor dit moment stop ik. Ik vraag aan het publiek zich te richten op wat zij nu voelen. Iedereen zit verkrampt op zijn stoel, wachtend tot de ballon daadwerkelijk ploft. Ik vraag of men wil proberen deze spanning los te laten. Geleidelijk aan lukt het de een na de ander zich te ontspannen. Ik laat de ballon leeglopen en vertel dat dit demonstreert wat wij mensen met onze gedachten met emoties doen: wij denken na over iets wat eventueel straks kan gebeuren, en vervolgens verzetten we ons tegen dit gevoel. We denken met onze ratio: ‘ik wil niet dat dit gebeurt’ en we verkrampen ons lichaam.
Lukt het je echter de verkramping los te laten, dan wordt je helder in je hoofd en kun je het ‘gevaar’ in reële proporties zien en dus je angst overwinnen.
Mijn eigen angst overwinnen
Op weg naar huis zit ik in de auto in het donker en luister naar een podcast. Plots neem ik vanuit een ooghoek beweging waar in een hoekje van de voorruit. Daar kruipt een flinke spin omhoog, zo eentje met een dik lijf en van die lange poten, die ook plotse bewegingen kunnen maken. Ik begin scheel te kijken want houd mijn rechteroog op de weg en mijn linker op de spin, die steeds dichterbij komt. Ben ik nu aan het verkrampen? De spin loopt omhoog tot aan de zonneklep en begint naar achter te lopen, vlak langs mijn hoofd. Zo scheel kan ik niet kijken en bovendien, ineens in zij weg… Ik rijd nog steeds 120 en er is nog steeds geen benzinepomp.
Haha, ik realiseer me ineens dat ik een ontmoeting heb met de oefening. Stukje bij beetje begin ik mij te ontspannen. Na een tijdje ben ik nog wel alert maar niet meer verkrampt, precies als wat de oefening en het kerkje poogde te demonstreren. Daar komt de benzinepomp. Ik stop maar Harry de spin is nergens meer te vinden. Geeft niet, een volgende keer laat ik wel weten of ze nog eens te voorschijn gekomen is!
Subjectieve angsten
Het is goed om in te zien hoe subjectief onze angsten zijn en dat je angst overwinnen dus helemaal niet zo moeilijk hoeft te zijn. Zo heb je bij paragliden of in een luchtballon opmerkelijk genoeg geen hoogtevrees. Je zou verwachten dat juist dan in zo’n afhankelijke positie op grote hoogte het zweet op je voorhoofd zou staan. Maar omdat elk punt waarmee je de afstand kunt vergelijken ontbreekt, voel je geen angst.
Je angst overwinnen kun je door:
- Niet bang te zijn voor de angst maar deze toe te staan er te zijn
- Rustig te blijven
- De verkramping los te laten
- In te zien dat angsten subjectief zijn
- Geen doemscenario’s bedenken
- Jezelf met iets afleiden, zodat de angst gaat zakken
In de cursus ‘De Innerlijke Metamorfose in zelfbeeld en emoties‘ leer je je angsten te overwinnen.
Anoniem
Geplaatst op 11:59h, 09 oktoberleuk verhaal,herken het
Yvonne
Geplaatst op 21:12h, 09 oktoberVolgens mij kennen andere zoogdieren óók angst. Dat maakt dat zij besluiten te vechten of te vluchten..
Paul Loomans
Geplaatst op 21:14h, 09 oktoberDieren denken er niet over na. Wij denken over wat er allemaal zou kunnen gebeuren en zijn dan bang voor het beeld dat we gemaakt hebben.
Hester
Geplaatst op 16:07h, 16 oktoberIk heb de ‘Stressontknoping’ over de spin met veel smaak gelezen! Prachtig stuk. En ik moest er ook hard om lachen omdat ik net een mooi boek daarover met mijn nichtje Marieke van 10 had gelezen (die bang is voor spinnen). Ik kan het niet nalaten je erover te schrijven omdat het zo past bij jouw blog…
Het prentenboek heet ‘Binnen geen spinnen’, van Jacob Grant. Zie hier:
Een wat smetvrezige beer woont samen met Beertje, zijn knuffel en alles in het leven. Hij probeert hun huis goed schoon en ordelijk te houden voor een mooi leven, en vooral: voor Beertje. Op een dag ontdekt hij plakkerige spinnenwebben in zijn boekenkast. Rommel!! Nee, dát wil hij niet! “Beertje we hebben een spinnenprobleem”, zegt hij. “Ik weet zeker dat die spin een enorme rommel maakt met al die pootjes van hem” (spinnetje breit intussen achter zijn rug om een heerlijke sjaal en maakt een schilderij).
Hij gaat op zoek naar de ‘boosdoener’ en keert daarbij het hele huis ondersteboven (uh… hij maakt nogal veel rommel). Hij vindt spin niet! Intussen loopt de zeer behulpzame spin met een stoffer en blikje achter hem aan want die vindt het wel erg rommelig worden in hun huis.
In zijn verkramping en paniek blijft opeens het pootje van knuffelbeertje haken en scheurt af. Beer is ten einde raad: alles is een PUINHOOP en wat hem het liefste is is stuk. Hij was zo bang voor rommel door spin, dat hij nu zelf een nog veel grotere bak rommel heeft gemaakt. “O, mijn arme Beertje. Wat heb ik er een puinhoop van gemaakt.”
Intussen is spin bezig met draadjes het afgescheurde pootje van beertje weer te hechten, als de beste dokter in town.
Beer is op een keerpunt. Hij vindt zijn genezen beertje terug en kijkt nog eens goed… hij beseft dat het misschien eigenlijk wel gezellig is, al die webjes. Hij besluit dat er best ruimte is voor nog een vriendje.
Het eind van het liedje en het boek is dat hij gezellig met beertje en wel 10 spinnen in de woonkamer zit.
Hij had de spin in zijn hoofd veel groter gemaakt!!
Ik moest aan dit boek denken toen ik jouw weekinspiratie las. Door de verkramping ontstaat soms meer schade dan door datgene wat je vreest.
Heb je jouw spin al omhelst eigenlijk? Beertje is daar bijna…. aan toe. Denk ik…
Paul Loomans
Geplaatst op 16:09h, 16 oktoberWat een leuk en mooi verhaal! Ja zo zie je maar weer met die spinnen. Onze Harry zoals wij hem genoemd hebben, heeft zich nooit meer vertoond. Ook dat is typisch spinnig.