
24 jan Che fare
‘Che fare?’ zei de meester met een gedragen stem in het Italiaans. Vervolgens keek hij zijn twee assistenten vragend aan en herhaalde de vraag nog eens: ‘Che fare?’. Constant en Prosper, de beide assistenten, waren gekleed in witte nauwsluitende danspakken. ‘Zullen we de afwikkelingen doen?’ stelde Proper voor. Of de ‘triple dessins?’ zei Constant. Dat waren driedimensionale bewegingen met het hoofd of met de borst. ‘Hm, hm’ mompelde de meester en leek diep na te denken. ‘Non,’ zei hij ineens beslist. We gaan ‘les touchés’ doen, de aanrakingen. ‘Eens kijken of ik mij kan herinneren.’ Dan werd het muisstil in de ruimte. De 80-jarige meester, zelf gekleed in een korte zwarte broek en een zwart hemd, dat de buik die hij inmiddels gekregen had goed deed uitkomen, concentreerde zich. Zijn bewegingen leken direct uit zijn onbewuste te komen. Zijn arm boog met een soepele zwaai naar achteren. De blik staarde in de verte. Vervolgens kwam de arm weer terug, terwijl het lichaam naar voren boog. Met een verfijnde trage beweging van de hand raakte hij een denkbeeldige oppervlakte aan.
Mimemeester Decroux
De twee assistenten kenden de oefening tot in detail. Ze gingen voor ons staan en gezamenlijk oefende de hele groep de bewegingsafloop.
Bij mimemeester Decroux leek de tijd stil te staan. Hij liet ons met gemak elke dag gedurende een week deze oefening herhalen. Telkens werd een ander detail belicht. Vervolgens stelde hij opnieuw de vraag ‘Che fare?’
Sluitend systeem
Hoe stelde Decroux zijn programma samen? Wat was zijn pedagogiek? Er was nergens een lijst met oefeningen die je diende te kennen. Ook was er geen onderverdeling in meer technische oefeningen en artistieke toepassingen. Er was geen boek en ook geen synopsis van de opleiding. Decroux had een weidse reputatie en een onwankelbare autoriteit. Niemand durfde erom te vragen.
Thuisgekomen begon ik zelf een schrift samen te stellen van de oefeningen. Met potlood maakte ik tekeningen van de lichaamshoudingen. Er zat wel degelijk een sluitend systeem in de methode. Van het lichaam werd gevraagd zich zoveel mogelijk te voegen naar geometrische lijnen in de ruimte.
De toepassingen waren lichamelijke gedichten die ontsproten uit de fantasie van de meester. Maar ook daar kon ik onderscheid aanbrengen in concrete en abstracte thema’s.
Voor mij was het niet alleen een belangrijke ondersteuning om dit overzicht te hebben, het was voor mij een voorwaarde om doelgericht te kunnen trainen.
Opleiding ‘De Innerlijke Metamorfose’
Ik moest aan mijn oude mimemeester denken nu ik afgelopen maand de opleiding ‘De innerlijke metamorfose’ aan het samenstellen ben. Welke vaardigheden dient een coach of trainer te hebben om de methode te kunnen toepassen? In welke volgorde ga ik de inhoudelijke thema’s aanbieden? Hoe gaan we de methode trainen en welke begeleiding wil ik daarbij bieden?
Ik heb besloten om met de groep deelnemers verspreid over een schooljaar vier keer twee aaneengesloten dagen door te brengen in klooster Samaya om de inhoud te beheersen en te trainen. De deelnemers gaan de methode eerst op elkaar oefenen, vervolgens toepassen op vrienden en nog later met cliënten. Er is intervisie tussen de deelnemers in kleine groepen en er is supervisie door mij.
Het hele curriculum heb ik uitgewerkt in een helder overzicht. De opleiding is bedoeld voor coaches en trainers met ervaring. Voor geïnteresseerden met minder coachervaring zal ik een aparte module gaan aanbieden om de basisprincipes van het coachen volgens deze methode aan te leren.
Wil je (vrijblijvend) op de hoogte blijven van de opleiding ‘De innerlijke metamorfose’ kun je dat hier aangeven. Binnenkort stuur ik je dan verdere informatie over de opleiding toe. Houd mij vrijblijvend op de hoogte van de opleiding ‘De Innerlijke Metamorfose’
Vaardigheden die de deelnemers van de opleiding ‘De innerlijke metamorfose’ aanleren zijn o.a.:
• Begeleiden naar een positief zelfbeeld
• Oude hinderlijke overtuigingen laten doven
• Krachtspreuken gebruiken en vertrouwen laten groeien
• Kortsluiting tussen emoties en gedachten herkennen en kunnen opheffen
• De weg van verdriet naar zacht en liefdevol aanwezig zijn
• Oud zeer kunnen helen
• Het belang van vergeving
De afbeelding hoort bij ‘liefdevolle observatie’, de methode die gebruikt wordt om hinderlijke patronen tot rust te brengen door ze niet meer te voeden. De werking is als een vuur dat uit zichzelf dooft. De illustratie is van Anouschka Boswinous uit het boek ‘Vleugels van vertrouwen, gids voor de innerlijke metamorfose.
Illustratie Anouschka Boswinous
Eric Korber
Geplaatst op 14:07h, 26 januariBeste Paul,
Al zo lang vroeg ik me toch af En waar is dat dan het hier en nu, en hoe kan ik daar komen?
Ik heb me er jarenlang het hoofd over gebroken.
Toen ik las dat jouw leraar zei dat je je lichaam moet voegen naar de geometrische lijnen in de ruimte, toen zag ik het ineens.
Je kunt jezelf plooien naar je omgeving, en dan ben je er!
Groetjes,
Eric.
Paul Loomans
Geplaatst op 14:19h, 01 februariHet hier en nu kun je niet grijpen, je kunt het alleen maar zijn. Als je het probeert te bemachtigen, ben je altijd net te laat.
In de zen besteden we daarom geen aandacht aan in het hier en nu zijn maar wel aan het loslaten van het doel.