
25 jun Durf
Als ik zijn kamer binnenkom, merk ik meteen dat het anders is. Ik loop naar hem toe, begroet hem en vervolgens kijken we elkaar lang in de ogen. ‘Hoe gaat het?’ vraag ik hem.
Langzaam verschijnen de letters op het beeldscherm. ‘Op en af’, staat er.
Als Jeroen ‘op en af’ zegt, vermoed ik dat er meer af dan op is.
‘Wat gaat er niet goed’, vraag ik. Opnieuw verschijnen de letters traag op het scherm, voordat het hele antwoord zichtbaar wordt. ‘Ik ben bang’ staat er.
Ik val stil. Al vaker heb ik geprobeerd mij in te leven in zijn onbeweeglijke lichaam in de stoel dat volkomen afhankelijk is van zijn omgeving. Ik weet dat hij achteruit gaat. Ik weet dat hij zo kan moeten hoesten wat hij dus niet kan, dat hij bijna stikt. Ik denk aan de lange uren dat hij alleen is in dat roerloze lichaam.
Ik weet ook dat mijn beste woorden niet kunnen helpen en ik kom niet verder dan: ‘Ja, Jeroen, dat snap ik’.
Opnieuw reigen de letters zich aaneen op het scherm. ‘Wil je mij vasthouden?’ staat er.
Ik pak zijn handen en leg ze in de mijne. Zo blijven we zitten.
Ik praat over voetbal, over muziek, over nieuwtjes uit mijn leven. Meestal ontstaat dan een humorvolle uitwisseling met directe onomwonden vragen van Jeroen.
Nu zie ik hem vechten tegen de morfine, die hem de slaap in trekt, terwijl hij bij mij wil zijn.
Na een tijd wint de slaap telkens meer terrein. ‘Ik ga weer eens opstappen’, zeg ik tegen Jeroen na vele stille minuten, om hem rust te gunnen.
Het scherm wordt weer actief. Zijn ogen schrijven: ‘Blijf nog even’.
Ik vind het zo moedig van hem dat hij durft, dat hij durft te vragen. De laatste jaren bestaat zijn wereld uit steeds grotere afhankelijkheid. Dan doet de omgeving al zoveel, dat vragen lastig kan voelen. Maar zou hij dit niet aanvaarden, zou hij niet durven te vragen, zou het pas echt lastig en oncomfortabel worden. Ik ben blij dat hij vraagt. Ik ben blij omdat het ons in evenwicht brengt.
Zo vroeg hij in eerder stadium om voor hem te koken en kreeg ik nauwkeurige instructies. Of vroeg hij mij om de takel te hanteren om hem van de stoel op de wc te helpen, erop vertrouwend dat ik dat ding wel zou weten te bedienen met hem erin hangend. Wat met enig proberen ook zo was. Of nog eerder om, ik op de fiets hij op zijn scootmobiel, naar een meertje te rijden en hem daar uitkijkend over het water een sigaret te laten roken.
Op pad gaan met de zekerheid dat we obstakels tegenkomen en met het vertrouwen dat het wel gaat lukken. Zo bleef zijn wereld die zich steeds verder vernauwde, een avontuurlijke vrije ruimte, waarin we van alles hebben ontmoet, maar vooral elkaar!
Vaarwel Jeroen, ik draag je voor altijd in mijn hart.
greet
Geplaatst op 11:29h, 25 juniZo mooi…..
En gecondoleerd❤️
Debby
Geplaatst op 11:35h, 25 juniBeste Paul,
Allereerst nog gecondoleerd, heel veel sterkte met dit verlies.
Vragen is zo belangrijk in het leven, mijn moeder zei altijd, ja kun je krijgen nee heb je al… Zo heb ik dit ook mijn kinderen weer geleerd. Gr. Debby
Gisèle
Geplaatst op 11:43h, 25 juniBeste Paul, gecondoleerd met dit verlies. Wat mooi, dat jullie er zo voor elkaar konden zijn en daar ook van konden genieten. Sterkte!
Barbara
Geplaatst op 11:55h, 25 juniPrachtig en ontroerend!
Dank voor dit delen en sterkte met het verlies van een bijzondere vriend!
Groet, Barbara
Lutgart
Geplaatst op 11:57h, 25 juniBeste Paul,
ontroering voel ik bij het lezen van je verhaal, omdat er zoveel verbinding vanuit gaat.
Mijn innige deelneming bij dit overgaan van je vriend Jeroen. Mogen de mooie herinneringen je sterken in moeilijke momenten.
Dank je voor het delen,
Lutgart
Anoesjka
Geplaatst op 11:58h, 25 juni❤️
Christine
Geplaatst op 12:02h, 25 juniBeste Paul gecondoleerd met dit verlies van je grote vriend,
Wat goed dat hij zoveel steun aan jou heeft gehad ,Dat is fijn als je,,,je gezondheid je in de steek laat,
Mijn man heeft negen maanden geleden een hersen infarct gehad , dat overkomt je, en zijn daardoor in een diep
gat gevallen ,Maar van hulp is geen sprake overal moet je zelf achter aan gaan ,Dus wat jij Paul heb gedaan was prachtig .Sterkte
Cindy
Geplaatst op 12:19h, 25 juniMooi geschreven, gecondoleerd en heel veel sterkte
Annabel
Geplaatst op 12:49h, 25 juniWat een mooi kwetsbaar stuk. Wat een mooie vriendschap. Wat een verlies. Sterkte Paul.
Nella
Geplaatst op 13:22h, 25 juniPrachtig Paul hoe jij je vriendschap met hem beschrijft. Sterkte met dit verlies.
Gerben ter Riet
Geplaatst op 13:24h, 25 juniBeste Paul,
Heel ontroerend. Mooi geschreven. Veel sterkte gewenst.
Gerben
Marina Fijnenberg
Geplaatst op 14:48h, 25 juniOntroerend Paul. Gecondoleerd. ❤,
Sandra
Geplaatst op 15:44h, 25 juniLiefde overwint alles.
Nelle Ludden
Geplaatst op 17:56h, 25 juniDag Paul,
Gecondoleerd met het verlies van je beste vriend. En dank je wel voor het delen van een van de laatste momenten van jullie.
Aangrijpend om te lezen.
Linda Boxman
Geplaatst op 09:24h, 26 juniGecondoleerd Paul,
Ik vond je verhaal heel ontroerend om te lezen en heeft me best diep geraakt!
Ware vriendschap!❤️
Sandra
Geplaatst op 11:46h, 26 juniWat mooi geschreven Paul, ik zie het voor me, respect. Veel sterkte met dit grote verlies van jouw dierbare vriend.
Rixt
Geplaatst op 13:00h, 26 juniGecondoleerd Paul … En meer ga ik niet schrijven, want ik ben even stil. Stil voor Jeroen, stil van je reflectie. In gedachten omhels ik je even. Take care!
Henriette Wijtsma
Geplaatst op 14:53h, 26 juniBeste Paul, wat bijzonder hoe je er was voor je vriend. Wat een geluk voor hem dat hij jou als vriend had. En wat verdrietig dat jullie elkaar nu moeten missen. Veel sterkte.
Marieke
Geplaatst op 16:01h, 26 juniBeste Paul
ik zag jullie twee tezamen…
ik ervaarde ook de kracht van de zin die je onder de foto zette: ga je aan wat je wilt en zie je dan wel hoe het loopt. Die gaf me het duwtje in de rug om alsnog een korte werkvakantie in te plannen die ik eigenlijk al had opgegeven. Dat kwam doordat het tijdstip niet klopte. Maar de wens was er nog steeds. Meteen kwam er door jouw mail een ander plan in me op en blijk ik het te kunnen gaan realiseren. Hoe de rest loopt zie ik dan als ik daar ben. Dat heet volgens mij vertrouwen. Wens je voldoende vertraging toe nu Jeroen is heen gegaan… groetjes Marieke
Ingrid
Geplaatst op 22:26h, 26 juniGecondoleerd Paul. Mooi stuk, ik ben er stil van. Ingrid
Coby van der Vlugt
Geplaatst op 13:07h, 27 juniVeel sterkte Paul en dank je wel voor het mooie beeld van de Durf
Paul Loomans
Geplaatst op 13:17h, 27 juniAan iedereen die op deze Inspiratie gereageerd heeft: hartelijk dank voor jullie lieve woorden en meeleven.
Jeroens speelt nu gitaar zonder koorden, maar voelbaar is het voor mij nog steeds.
Merel
Geplaatst op 20:43h, 27 juniPaul, je verhaal heeft ook mij geraakt. Ik voel de tranen uit mijn ogen vallen. Gecondoleerd en sterkte met het verlies van Jeroen dragen.
Marja
Geplaatst op 18:09h, 01 juliDank je wel voor het delen van de delen van fragmenten van deze bijzondere en liefdevolle vriendschap .🌹
En wat een mooie en krachtige inspiratie.
Marie
Geplaatst op 17:53h, 02 juliLieve Paul,
Willem en ik sturen je hierbij ons blijk van medeleven met het verlies van je vriend.
Wat een zware lot heeft hem getroffen, de goede band die jullie hadden maakte hem o.a. mogelijk om het vriendschap volop te behouden. Wat ontzettend dapper en goed om het met ons te delen, dat woord en betekenis ‘durf’ op deze wijze te interpreteren. Onvergetelijk en ontzettend belangrijk om het alsnog te leren.
Dank!
WenM
Els
Geplaatst op 17:56h, 24 juliHet mooie van deze inspiratie vind ik dat je schrijft over de durf van je vriend en zelf durf toont om iets dat je tot in je ziel raakt met ons te delen.
Mooi.
Hopelijk bieden de herinneringen troost en kracht.