06 jan Een strakgespannen veer
Zoals een strakgespannen veer los kan schieten, zo word ik bij mijn benen gegrepen en in bed getrokken. Ik ril en trek er zelf nog een deken overheen. Mijn vrouw zegt dat ik 48 uur bijna aaneengesloten geslapen heb maar voor mij was het draaien en keren met een heet, moe en pijnlijk lijf. Toen ik langzaam weer ontwaakte uit mijn dromen en terugkeerde naar het land van actie kon ik met m’n linkerhand net bij een boek dat mij met Kerst geschonken was: de beeldversie van Lord of the Flies getekend door Aimée de Jongh.
Tropisch eiland
In zachte tinten wandel ik samen met een jongen van twaalf over een tropisch eiland. Hij is een durfal en heeft meteen mijn sympathie. Ik lees het eerste hoofdstuk en leg het dan weer weg. Ik wil het boek niet te snel lezen, daar zijn de tekeningen te mooi voor.
Maar als ik het boek opnieuw pak wordt de sfeer donkerder en het verhaal guurder. De jongen maakt deel uit van een groep overlevenden na een vliegtuigramp. Er is geen volwassene. Ze moeten zelf uitvinden hoe ze zich organiseren, beslissingen nemen en overleven.
Nu lukt het mij niet meer zo gemakkelijk het boek weg te leggen. Er vormen zich twee kampen. De sfeer tussen beide groepen wordt steeds knarsender. De jongsten geloven dat er een monster op het eiland is. Het drijft de twee kampen verder uit elkaar. Af en toe rust ik even in mijn kussens. Het verhaal is heftig maar zuigt mij steeds dieper mee.
Ik geef me over en lees het uit.
Snaren bespelen
Aimée schrijft in haar nawoord dat zij al in haar jeugd geïntrigeerd was door het oorspronkelijke boek van William Golding geschreven in 1954. Dat is best kort na WO-2.
Ik realiseer mij dat het boek eigenlijk hierover gaat: hoe kan het dat een heel volk wordt meegesleurd in een oorlogsdynamiek? De twee jongens in het boek die leiding nemen, verschillen niet zoveel van elkaar en toch gaat het vreselijk mis.
Daarmee is het boek weer uiterst actueel. Hoe ontstaat afkeer en vervolgens haat tegen een bevolkingsgroep? Hoe werkt beïnvloeding?
Als je de speeches van Hitler kent, zie je dat deze bijna allemaal eindigen in een woedeaanval, waarna hij stilvalt en vervolgens de massa hem stormachtig toejuicht. Hij weet de democratie in no time te transformeren in een dictatuur. Ik houd, samen met velen, mijn hart vast nu Trump weer aan de macht komt die al deze snaren ook meesterlijk weet te bespelen.
Moedeloos
Goed communiceren betekent ook echt kunnen luisteren. Ik herinner mij nog de discussies van vroeger thuis en op school en hoe fel ieder zijn eigen standpunt verdedigde, eigenlijk zonder ook maar één vraag aan de ander te stellen naar het waarom van zijn overtuiging. Het was om moedeloos van te worden.
Verbindend communiceren
In de training Assertiviteit en Heldere Communicatie die donderdag 6 februari start leer je een manier van communicatie kennen die mensen naar elkaar toebrengt en verbindt. In deze vorm van communicatie zoeken we niet naar de ene absolute waarheid maar is iedereen deel van de waarheid. Dit wordt de hele training door beoefend. Het voelt wellicht nieuw aan maar is zo natuurlijk en werkt aanstekelijk. Je staat niet tegenover iemand maar bent samen met de groep waarin iedereen van waarde is en elke mening telt.
De oprichter van het bedrijf Secrid was zo enthousiast over deze training dat ze mij gevraagd heeft hem te geven aan alle 140 medewerkers.
Open workshop
Als open workshop geef ik de training Assertiviteit en Heldere Communicatie slechts twee keer per jaar. Het is in een kleine groep van maximaal 8 deelnemers. De training is via Zoom waardoor je vanuit huis kunt meedoen, Deelnemers ervaren dit als net zo effectief als een fysieke training en zijn verbaasd hoe de tijd omvliegt.
Ingrid
Geplaatst op 12:19h, 07 januariFijn dat je weer beter bent Paul. De beste wensen voor het nieuwe jaar!
MO van Rhijn
Geplaatst op 17:22h, 10 januariBeste Paul,
Met veel aandacht en plezier lees ik je nieuwsbrieven.
Nu reageer ik, omdat ik je attent wil maken op wat Rutger Bregman schrijft in zijn boek ‘De meeste mensen deugen’ over het boek van William Golding.
Het komt erop neer dat in het echt zoiets gebeurde, en heel anders afliep!! Veel beter!
Hierbij een van de links voor meer info:
Hartelijke groet,
MarieOdiel
Paul
Geplaatst op 18:10h, 10 januariDank voor je fijne bijdrage, MarieOdiel. Het is bemoedigend om te horen dat er een echte geschiedenis is die heel anders liep.
Persoonlijk denk ik dat beide opinies waar zijn: we zijn zowel coöperatieve wezens als ook geneigd tot egoïstische keuzes.
Het wordt m.i. dan gevaarlijk wanneer er macht en beïnvloeding meespeelt. Bijvoorbeeld wanneer er op emoties ingespeeld wordt. In Duitsland zag je dat na WO-1 het land gebukt ging onder de grote last van herstelbetalingen en emotionele vernedering van het verdrag van Versailles. Hitler ageerde hierop.
Wat er nu gaande is in Europa en de VS, kiezen voor eigen land en volk, kun je ook zien als voortvloeisel van angsten en het gevoel niet gehoord te worden.
Dan kiest met voor zichzelf en verdwijnt de bredere coöpererende geest.