Het dilemma van mijn neef

06 apr Het dilemma van mijn neef

Midden tijdens het lange Rutte debat van vorige week dinsdag gaat de telefoon. ‘Zal ik hem op pauze zetten?’ vraagt mijn vrouw. Nee dat is niet nodig. Van deze demonstratie van collectief geheugenverlies kun je gerust een stukje missen.
Ik open mijn telefoon en zie mijn overleden broer mij lachend aankijken. Ik weet niet hoe anderen dat doen, maar ik heb die foto nog steeds niet kunnen wissen of vervangen. Zo heb ik het gevoel dat mijn broer ook een beetje aan mij denkt en mij af en toe kan bellen, zoals vanavond.
Het is zijn zoon van 12 jaar oud. ‘Ik heb je hulp nodig’, begint hij. ‘Vertel maar’, zeg ik enigszins bezorgd. We hebben een goede relatie, hij belt mij niet zomaar.

Dilemma
‘Welnu’, zegt hij, ‘ik had je toch verteld dat onze kip 10 eieren gelegd heeft en daarop zit te broeden? Nu is op het moment dat de kip even van de eieren afging, onze poes Majaro erop gaan liggen. Zij wil blijkbaar meehelpen. Wat moet ik doen?’
Dit lijkt mij niet moeilijk. ‘Neem een schaaltje met lekker eten, dan komt Majaro wel van de eieren af’, suggereer ik. ‘Nee, dat werkt niet, Majaro laat zich niet weglokken met voedsel. En oppakken kun je haar ook niet.’ Vervelend maar ook wel leuk denk ik bij mijzelf. De jongen gaat verder: ‘De kip zit er nu zo treurig naast. Heb je een idee wat ik kan doen?’ Nou nee, moet ik eerlijk toegeven. Zie het dan maar een tijdje aan en kijk wat er gebeurt’. Het is even stil. Dan hoor ik zeggen:1 april!
Hahaha, wat had hij me goed beet! Ik moet er erg om lachen. Dat is pas liegen! Daar kunnen de beide dames en de beminnelijke heer op de televisie nog een puntje aan zuigen.
Bovendien kunnen we er hartelijk om lachen, terwijl het debat eerder om te huilen is.

Opklaring
Als we in een workshop het thema emoties behandelen gaat het natuurlijk vaker over emoties waar we hinder van hebben dan over onze prettige gevoelens. Emoties die ons plezier geven zijn echter de jus van het leven en dus wel degelijk heel belangrijk. En wat doen we met die jus? Vaak nemen we daar maar niet teveel van. We houden ons een veilig beetje in. Het lijkt alsof we een verstandige marge willen aanhouden voor wat wenselijk is, zodat we ons niet te buiten gaan.
Ik denk dat het juist prettig is om je wel volledig te kunnen laten gaan, en voluit te lachen om een grap maar ook om een stommiteit van jezelf. Dat klaart op.

Aanstekelijk
En dus is het ook aandacht waard tijdens de workshop. Er is een moment waar we allemaal staan te bulderen van het lachen. En een ander moment waar we zo uit het niets aan het dansen gaan. Het werkt aanstekelijk. In het begin voelen sommigen zich wat ongemakkelijk maar met al die mensen om je heen die hetzelfde doen, laten ook zij zich gaan.

De workshop Zelfbeeld en Emoties is zo gevraagd dat de drie workshops dit voorjaar in een klooster nu al bijna vol zijn. In de nieuwe online workshop is nog wel plaats en die is net zo goed, je krijgt dezelfde inhoud maar bent er gedurende langere tijd mee bezig. Hij wordt gegeven via Zoom met zes sessies van 2 uur en start in mei.

Workshop Zelfbeeld en Emoties van zes sessies via Zoom
van 16.30 tot 18.30 uur of van 19.30 – 21.30 uur
Aanvang wo. 19 mei Info en meedoen