Houd je taai

Beertje

Houd je taai

Als ik binnenkom is er bedrijvigheid in het kleine kamertje. De priester is aanwezig en zit naast haar bed. Ik mag op een stoel verderop gaan zitten en zie van daaruit mijn oude peettante liggen. Ik luister hoe de priester haar bemoedigend toespreekt en hoe ze samen een onze vader bidden.
Als hij weggaat mag ik naar haar toe.

Ik ga naast haar zitten en zie hoe vermoeid ze oogt. Zachtjes zeg ik haar naam. Ze opent haar ogen en kijkt mij aan. Als in een vertraagde film beginnen we allebei te stralen. Ik geef haar voorzichtig een zoen op haar wang. Even is het stil. Dan fluistert ze mijn naam. Ik neem haar hand vast en laat de tijd de tijd zijn.

Na enige tijd doet ze opnieuw haar ogen open. ‘Houd je taai’, zegt ze zachtjes tegen me. ‘Doe voorzichtig’. Dat zijn de woorden die ze aan het eind van elk bezoek uitsprak. We kijken elkaar aan. Ik voel haar liefde en zij voelt mijn liefde voor haar.
Twee dagen later krijg ik bericht dat ze is gegaan.

Bij de uitvaartdienst zegt de priester dat liefde levend is en nooit sterft. Dat is precies wat ik ook voel. Stilletjes glimlachend in al die kinderen en kleinkinderen van haar, en ook in mij.
Bij mijn geboorte heb ik van haar een lichtblauw beertje gekregen. Dat was haar lievelingskleur, heb ik vandaag geleerd bij de uitvaart. Hij mag nu even op het altaar staan, want hij zal het ook wel moeilijk hebben.

Het koude winterbos
Als je zelf een dierbare hebt verloren en je zou graag aanwijzingen hebben om tot verwerking te komen, dan kun je de workshop Zelfbeeld en Emoties doen. Een van de sessies is gewijd aan verlies en de verschillende fases van de rouw. In deze sessie nodig ik je uit met name uit de tweede fase van de rouw die ik Het koude winterbos noem, goed te doorleven en niet uit de weg te gaan.

De sessie laat ook zien hoe je je kunt openen voor de liefde die je samen gedeeld hebt en die altijd toegankelijk voor je is.
De aanwijzingen van deze sessie over verlies laten zich eveneens toepassen op andersoortig verlies, zoals een scheiding of het verlies van je baan.

6 Reactie's
  • Corrinne
    Geplaatst op 11:12h, 08 juni Beantwoorden

    De sessie waar je op doelt, heb ik al heel waardevol ervaren voor mezelf, maar ook zeker in gesprekken over verlies.

  • Petra
    Geplaatst op 11:33h, 08 juni Beantwoorden

    Wat prachtig… ik ga op zoek naar mijn beertje… wat symbool staat voor de liefde van mijn grootvader… die al 40 jaar niet meer is: als er geen tastbare liefde is of liefde onuitgesproken blijft zijn beertjes de stille getuigen en een schrale troost… zo gaat het soms in levens….althans in het mijne in ieder geval wel… dat is wat het is en als je dat, na al die jaren.. ziet, lijkt er toch hoop…

  • Ellen Eggerdink
    Geplaatst op 11:49h, 08 juni Beantwoorden

    Heel mooi beschreven, voelde of ik even, stiekem, erbij was, toen jij en je peettante elkaar aankeken. Ontroert me.

  • Marianne Hoogeveen
    Geplaatst op 13:41h, 08 juni Beantwoorden

    Kippenvel! Ontroerend. Ik ga binnenkort een zeer dierbaar mens verliezen…….deze woorden helpen….
    Dank je wel.

  • Remco
    Geplaatst op 20:06h, 08 juni Beantwoorden

    Wat mooi hoe je dit deelt!

  • Marina Fijnenberg
    Geplaatst op 23:07h, 08 juni Beantwoorden

    Gecondoleerd Paul, dank en mooi wat je schrijft,♥️groetjes,

Geef een reactie