14 aug Mediteren tussen de graven
Het was in meerdere opzichten een memorabele reis. Niet zozeer om wat er gebeurde, want er gebeurde niet zoveel, maar door het perspectief dat zich opende. Ten eerste kwam ik terug op oude grond waar zich een flink en belangrijk deel van mijn leven afspeelde, een stuk land bezaaid met herinneringen. Daar was ik barman onder een nu vervallen tunnelvormige tent. Daar was het meertje waar we zo vaak in gezwommen hebben. Daar was de kamer waar ik sliep, daar was de moestuin. En daar was het graf van Pauline, mijn eerste vrouw. Ik wandelde niet alleen door het landgoed van deze zentempel, ik ging er opnieuw in op. Ik was tegelijk toeschouwer en deelnemer.
De oude herinneringen, rekende ik uit, besloegen slechts 9 jaar. Dat lijkt misschien veel maar in het licht van het aantal jaren dat ik zen beoefen, 43 jaar, is het niet zoveel meer… Plots keek ik over het leven, over mijn leven.
Ik zag mensen terug die ik vijf jaar, enkele ook tien jaar of sommige dertig jaar niet gezien had. Ik zag vertakkingen in de zen, die zoveel jaren geleden nog niet eens bestonden maar inmiddels wel tot wasdom gekomen waren.
De nacht van de meditatie
In de zen is er specifiek veel aandacht voor overledenen. Deze sessie was ter nagedachtenis aan Etienne Zeisler, een zenmeester die 30 jaar geleden overleden is. We hebben heel wat buigingen gemaakt en ceremonies gedaan. Ik ben niet zo van de ceremonies, maar het gooide toch ook mijn tijdsbesef om. In de zen wordt herdacht op een manier alsof het gisteren was. Of liever nog: dat er helemaal geen tijd verstreken is.
In de avond en nacht van 7 juni zaten we met z’n allen in de boeddhahouding tussen de graven op het kerkhof van de tempel. De grafstenen zijn simpele verticale zuiltjes, en ik zat vlak naast het graf van Pauline, mijn eerste vrouw. Om ons heen werd het langzaam donker. De vogels zwegen en alleen de muggen interesseerden zich nog in ons. Om 2 uur ’s nachts deden we een ceremonie, gevolgd door nog een zazen (zenmeditatie).
Op de terugweg kon ik niet meteen naar bed toe. Ik rook allang niet meer maar daar heb ik aan iemand een shaggie gevraagd en met trage trekjes opgerookt.
83 generaties
De laatste dag bij de ochtendceremonie worden de namen van enkele zenmeesters gereciteerd. Die staan symbolisch voor alle andere zenmeesters. Boeddha, Boddhidharma, Dogen. Maar nu koos meester Myoken ervoor om de namen van álle meesters in de lijn van Boeddha naar Etienne te reciteren. Dat doen alleen al is indrukwekkend, maar daar werd het tijdsbesef nog eens vele malen vergroot. De ononderbroken lijn van meesters telt 2500 jaren en 83 namen.
Het deed mij klein voelen.
In de zen is dat onmiddellijk gekoppeld aan een ander gevoel, dat van het belang van het nu. In de zen is er geen haast, alleen maar volheid. Daarvan ontwaakte ik bruut weer op de dag van de afreis waar ik bijna te laat vertrok omdat er nog allerlei extra’s aan het zen-programma waren toegevoegd.
Opleiding trainer Tijdsurfen
Een reis in de tijd maak je ook met Tijdsurfen, de fijnste en naar mijn ervaring ook effectiefste vorm van tijdsbeheer. In het najaar start de Opleiding trainer Tijdsurfen. In zeven dagen leer je hoe je het Tijdsurfen inhoudelijk als trainer goed kunt doorgeven aan jouw collega’s, studenten of cliënten. De opleiding besteed ook veel aandacht aan didactiek. Je geeft de training levendig en illustreert de aanwijzingen met tot de verbeelding sprekende oefeningen, verhalen en metaforen. Dit kunnen je eigen voorbeelden zijn of ook die je ter beschikking gesteld worden in het platform voor trainers. Daar vind je ook een aantal Powerpoints die je bij de trainingen kunt gebruiken. Verder is er aandacht voor hoe je na de opleiding een eigen doelgroep kunt vinden.
Ben je geïnteresseerd in deze opleiding, spreek dan een oriënterend gesprek van een uur af met mij. Je kunt daarin meer over jezelf vertellen en ik zal de inhoud van de opleiding schetsen en je vragen beantwoorden.
De opleiding start maandag 30 oktober en bestaat uit 5 lesdagen op locatie De StressOntknoping in Amsterdam en 1 weekend in het Dominicaenkooster te Huissen:
Vijf dagen van 10 tot 17.30 uur in Amsterdam
ma 30 oktober
di. 31 oktober
ma 6 november
di. 7 november
ma. 20 november
Weekend in het Dominicanenklooster te Huissen
za. 9 december vanaf 10 uur
zo. 10 december tot 16 uur