Mijn ex is zo kwetsend

10 mei Mijn ex is zo kwetsend

Haar blik is met wanhoop gevuld. ‘Hij blijft maar hetzelfde trucje herhalen. Hij weet dat hij me daarmee raakt, maar hij doet het expres.’ ‘Wat doet hij dan precies?’, vraag ik. ‘Hij bevoogdt me. Hij stelt zich boven mij. Dat doet hij al zolang ik hem ken. Hij kent mijn zwaktes en maakt daar gebruik van.’ Ze veegt met haar hand een paar tranen weg die in haar ogen wellen.

Onverwachte ontmoeting
‘En wat doet het jou?’ vraag ik. ‘Het maakt me woest en ook verdrietig. ‘Het is iets dat nooit ophoudt. In de communicatie over onze zoon die we wel moeten voeren, kwetst hij mij telkens weer. ‘Waarom is het vandaag extra moeilijk?’ vraag ik. ‘Hij heeft een nieuwe vriendin gekregen. Vorige week zei hij tegen mij: ‘Jij zou ook een nieuwe vriend moeten hebben, dat zou je goed doen.’ Ik vind dat zo kwetsend. Waar bemoeit hij zich mee? Dat zijn nu echt mijn eigen zaken. Ik wil dat hij me met rust laat. Afgelopen weekend ging ik naar een bijeenkomst waar we vroeger samen naartoe gingen. Nu kwam hij daar met z’n nieuwe vriendin. Dat was zo heftig voor mij. Ik wil hem vragen of hij me van tevoren wil zeggen wanneer hij van plan is met deze vrouw te komen, zodat ik de ontmoeting kan vermijden.’ Ze vecht nu met zichzelf. ‘Ik doe van alles om los van hem te komen. Maar als hij zo blijft doen is dat onmogelijk.’

Onder de boosheid
Er valt een stilte. Ze probeert de tranen niet meer tegen te houden. ‘Mag ik je wat vragen?’ zeg ik. ‘Wat voel je onder de boosheid en het verdriet?’ Ze kijkt me vragend aan. ‘Boosheid en verdriet zijn vaak de tweede emotie’, leg ik uit. ‘Het zijn reacties op een eerdere emotie. Het is juist die eerste emotie die belangrijk is.’ Ze kijkt me aan en denkt na. ‘Het doet pijn, het doet vreselijke pijn.’ ‘Waar kun je die pijn voelen?’ ‘Ze vouwt haar handen op haar borst. ‘Hier’.
‘Het is belangrijk de pijn te durven voelen’, zeg ik. Je kunt een vervelend gebeuren alleen maar verwerken als je de pijn durft te voelen. Wat jij doet is de pijn wegdrukken. Probeer de pijn juist toe te laten en te durven voelen.

Een week later zien we elkaar weer. Ze ziet er vrolijk en opgelucht uit. ‘Het gesprek met jou heeft me enorm geholpen’, zegt ze. Ik werd in de nacht woelend en bezweet wakker. Ik was in een droom mijn ex. aan het ontvluchten. Ik kon de pijn zo voelen. Toen in bed heb ik de pijn voor het eerst toegelaten. Het klopte wat je zei. Ik was het aan het wegduwen. Ik wilde er niet aan.
Het heeft me enorm opgelucht en bevrijd. Ik heb zelfs zijn nieuwe vriendin ontmoet en gesproken.’ Met een glimlach voegt ze toe: ‘Ze is best aardig’.

Een voorval verwerken
Het verhaal van emoties is helemaal niet zo ingewikkeld. Een hond bijvoorbeeld heeft hetzelfde emotionele systeem als wij. Toen onze Giz was weggelopen bij de uitlaatservice en wij hem uitgeput en ook wat geblesseerd terugvonden, heb ik goed opgelet of hij erin slaagde het gebeuren te verwerken. Zeker kon je het een aantal dagen goed aan hem merken. Maar na een week was alles weg en was hij weer de oude.
Wij mensen echter halen het voorval terug met onze gedachten. Vervolgens geven we er commentaar op en ontwikkelen die secundaire emoties. De eerste emotie drukken we weg. Daardoor komen we niet tot verwerking.

Minder spectaculair
Wil je leren hoe je nare gebeurtenissen kunt verwerken en in jezelf tot rust brengen, doe dan de workshop Zelfbeeld en Emoties. Stap na stap ontwarren we de knoop tussen de gedachten en de emoties. Dit blijkt een mooi en dankbaar proces.
Vechten tegen emoties, dat is pas heftig! Dan ontwikkel je rancune en schuldgevoelens. Je vreet jezelf van binnen op. Het tast je slaap en je humeur aan, maar ook je gezondheid.
Emoties toelaten is veel minder spectaculair. Het is als het verwijderen van een barrière in een beekje waardoor het vastzittende water kan wegstromen. Dat lucht op en schept een heldere geest.

Volgende week woensdag begint een nieuwe workshop
Workshop Zelfbeeld en Emoties van zes sessies via Zoom
van 16.30 tot 18.30 uur of van 19.30 – 21.30 uur
Aanvang wo. 19 mei Info en meedoen