14 aug Niet kijken, niets zeggen
Ik kom terug van de avondwandeling en laat de buitendeur openstaan terwijl ik Giz zijn halsband afdoe. Dat geeft net wat meer manoeuvreerruimte. Het volgende moment rent Giz langs mij heen, snelt de straat over en belandt in een gevecht met een andere hond. Ik ren achter hem aan en roep hem. Hij neemt afstand en blijft staan en terwijl ik hem zijn halsband omdoe begint de baas van de hond te schelden en te dreigen. Ik kijk niet op maar concentreer mij op het vastmaken van de halsband, wat met een geëmotioneerde hond nog niet zo eenvoudig is. Het schelden gaat door en wordt nu persoonlijker. ‘Ik herken jou wel, jij laat die hond van jou wel vaker loslopen.’ Dat klopt. ’s Avonds laat ik Giz vaak los naast mij lopen. Hij doet dat verbazingwekkend goed. We zijn dan een hecht team. Hij luistert naar mij, ik let goed op. Zo weet ik ook dat er met deze hond onrust kan ontstaan. Als ik hem zie, roep ik Giz en maak hem vast. Maar hier ging het mis.
De baas van de hond is samen met een groep vrienden. Hij blijft maar roepen en schelden. Dan maakt er zich een meisje uit de groep los en komt naar mij toe. ‘Heeft uw hond niets?’ ‘Nee,’ antwoord ik ‘ze hebben niet gebeten. Ik had de deur laten openstaan en toen vloog mijn hond de straat over.’ ‘Dat kan gebeuren’ zei ze. Iemand anders trekt de nog steeds woedende man verder weg. Ik kijk hem niet aan, draai mij om en steek met Giz de weg over.
Niet kijken, niets zeggen
Dit zijn zeldzame situaties. Van het ene op het andere moment beland je in een onveilige situatie die je niet ziet aankomen. Ik merkte dat ik mijzelf observeerde terwijl ik handelde. Ik ging niet in op de kwetsende opmerkingen die de man naar mij riep. Ik zei helemaal niets tegen hem en keek hem ook niet aan. Daarmee gaf ik geen gelegenheid tot verdere escalatie. Ik denk achteraf dat het in dit geval de beste keuze was.
Assertief
In de training ‘Assertiviteit en Heldere Communicatie’ is één van de opties als je ergens last van hebt: niets doen, het voorbij laten gaan.
Meestal laten we echter te veel voorbijgaan. Dan slikken we het langere tijd en houden ons in om dan plots uit te barsten dat we er nu echt genoeg van hebben. Met de aanpak in de training krijg je de middelen aangereikt om op een verbindende manier het wel te durven aankaarten, zodat er geen escalatie ontstaat.
Maar in sommige gevallen is de keuze om niets te doen de beste. En daar was dit er één van.
Donderdag 2 februari start er een nieuwe groep. Wil je ook meedoen, schrijf je dan snel in. Er zijn nog enkele plekken vrij.
Info en meedoen met de workshop Assertiviteit en Heldere Communicatie
- Live online workshop
- 5 avondsessies van 2 uur
- Van 19 tot 21uur
- Je ontvangt na elke les de Powerpoint en een samenvatting van de sessie
- Maximaal 8 personen, dus veel persoonlijke aandacht en begeleiding
‘Ik heb de training als prettig en leerzaam ervaren. Het begrip ‘pre-assertiviteit’ vond ik een eye-opener. Als je daaraan werkt, hoef je minder voor jezelf op te komen/minder ontploffingsgevaar!’
Ingrid Sikking
‘Er ging een wereld voor mij open. Ik kan nu in allerlei verschillende situaties beter mijn grenzen aangeven op een manier die ook voor de ander prettig is. Bijna dagelijks heb ik hier profijt van, zowel in mijn werk als in privé situaties. Voor mij was deze workshop zeer de moeite waard.’
Freddy Groot
‘Ik heb geleerd om aan te geven waar mijn grenzen liggen, zonder direct in een ruzieachtige sfeer te belanden. De rollenspelen en de feedback hebben mij erg geholpen. Het blijft een kwestie van oefenen maar de training heeft me steun in de rug gegeven om hiermee serieus aan de slag te gaan en te blijven.’
Irene Koomen
Fieke Offringa
Geplaatst op 22:08h, 27 decemberHoi Paul,
Niet kijken, niets zeggen. Wat een schitterend verhaal uit het dagelijks leven over Giz zijn spurt naar de boze hond en man.
Ik zie het voor me. Heb je donders goed opgelost 🙂
Fieke Offringa | hondengedragsexpert | Heino