14 aug Pijn
Omdat hij alleen is, wordt Lucky extra vertroeteld en mag naast en over ons op de bank trippelen. Zijn broertje Bobby is overleden. In die tijd is onze hond Gizmo nog jong. Mijn vrouw besteedt veel aandacht om beide dieren met elkaar vertrouwd te maken. Geduldig laat zij Gizmo, die het liefst meteen met Lucky was gaan stoeien, op afstand naar Lucky kijken. Eerst mogen ze wennen aan elkaars nabijheid. Dag na dag mag Giz wat dichterbij komen en ten slotte snuffelen ze nieuwsgierig aan elkaar. Met ontroering beschouw ik dit wonder.
Schaaltje eten
Op een dag heeft mijn vrouw een schaaltje eten neergezet voor Lucky op de hoek van de bank. Giz komt de kamer binnen en gaat naar Lucky toe om even te neuzen. Het volgende moment hoor ik een harde piep. Giz staat als verstijfd. Uit zijn neus sijpelen grote druppels bloed die op de grond uiteenspatten.
Na een tiental seconden draait hij zich om, loopt de kamer uit naar de keuken, waar ik aan het werk ben en gaat onder de tafel liggen. Mijn dochter komt aangerend en begint hem te troosten. Ik stel voor hem nog even met rust te laten, hij heeft immers een plekje uitgezocht waar hij alleen kan zijn. Voor de dierenarts lijkt het ons te vroeg. Eerst maar even afwachten.
Onder de tafel
Gizmo blijft onbeweeglijk onder de tafel liggen. Na een kwartier is er ineens beweging. Hij komt overeind, schudt zich goed uit, gaat wat rondsnuffelen en begint al gauw weer te spelen en te rennen. Het voorval ligt achter hem.
Hoe anders zouden wij mensen gereageerd hebben in een dergelijke situatie. We zouden bij een beet in onze neus het uitgeroepen hebben van pijn: ‘Auw, dit doet pijn man. Wat een gemene rat ben jij. Ik dacht dat ik je kon vertrouwen. De volgende keer dat jij naar mij toe komt, zal ik jou ook eens flink bijten. Dat zal je leren.’ En vervolgens: ‘Ratten zijn niet te vertrouwen. Wat een domme vergissing om te denken dat je vriend kan worden met een rat.’ (Onze ervaring: ratjes zijn aanhankelijke en lieve dieren en in normale omstandigheden goed te vertrouwen.)
Gedachten en emotie
Wij mensen hebben een andere pijnbeleving dan een hond, onze gedachtes gaan met de situatie aan de haal. Een hond denkt niet na over de pijn. Hij denkt niet: ‘Ik wil graag dat de pijn zo snel mogelijk verdwijnt’. Als een hond pijn heeft ís hij pijn. Er is geen voor en na, alleen de huidige sensatie.
De mens ziet pijn als een onaangename gewaarwording, als een ongewenste toestand en wil terug naar de ‘normale staat’. Wij verzetten ons tegen de pijn en verkrampen de spieren eromheen. En dat zal nu juist de pijn vergroten.
Wat geldt voor lichamelijke pijn, geldt ook voor geestelijke pijn, bijvoorbeeld als je je beledigd voelt. Ook daar hebben we de reflex ons tegen het gevoel te verzetten. Het heeft tot gevolg dat de pijn als een verkramping in ons blijft en we het voorval niet verwerken.
Het voelen van (geestelijke) pijn, wil zeggen dat je je vertrouwd maakt met een onaangenaam gevoel. Als je dat doet zal de pijn uit zichzelf afnemen.
Workshop ‘De innerlijke Metamorfose in zelfbeeld en emoties’
In de workshop ‘De innerlijke Metamorfose in zelfbeeld en emoties’ leer je stap voor stap om de verstrengeling tussen de gedachten en de emoties te ontwarren. Je laat de verkramping los en durft de emotie te voelen. Dat zorgt voor een diepe opluchting. De emotie verdwijnt en het voorval blijkt verwerkt.
Driedaagse Pinksterworkshop ‘De Innerlijke Metamorfose in zelfbeeld en emoties’ in klooster Samaya
Elk jaar met Pinksteren vindt deze workshop plaats waar je je nu al voor kunt inschrijven. Het is een gewilde workshop dus vroeg inschrijven is verstandig.
Info en meedoen driedaagse ‘De Innerlijke Metamorfose’ in klooster Samaya
Reactie van een deelnemer
Prettig om, buiten de hectiek van alledag, stil te staan bij de werking van emotie. De afwisseling van workshop, meditatie, wandelen en de ruimte voor ieders inbreng en eigen proces heeft het voor mij tot een goed weekend gemaakt. De workshop gaf mij ruimte voor eigen proces, handvatten en mooie ontmoetingen.
Monique van ‘t Erve
Zes sessies online ‘De Innerlijke Metamorfose in zelfbeeld en emoties’
Op donderdag 2 mei start de online workshop. In kleine groepen van max. 8 personen word je gedurende twee maanden door mij begeleid. De resultaten zijn bijzonder positief. De aanwijzingen zijn ingesleten en tot goede gewoonte geworden.
Online workshop ‘De Innerlijke Metamorfose in zelfbeeld en emoties’
Reactie van een deelnemer
Het volgen van de workshop was heel fijn en is mij goed bevallen. Ik heb inzicht gekregen in emoties en het verwerken ervan. Het herkennen van oude gedachtepatronen en deze liefdevol observeren en benoemen én de krachtspreuken pas ik dagelijks toe. Al met al ervaar ik meer rust en verbinding in mezelf en gebruik ik de meditaties en de wandeloefening om te kalmeren. Dat je oud zeer alsnog kunt verwerken in de ervaringen en reacties van nu, vind ik heel hoopgevend en bemoedigend. Ik durf emoties (nog) meer toe te laten, waar ik aanvankelijk (jaren geleden) heel bang was dat ik mezelf erin zou verliezen en er heel veel implodeerde.
Anita Koeling