Sarenya

14 aug Sarenya

Ik zit op de bank. Naast mij zit een rank wit poesje met zwarte oortjes. Ze buigt haar kopje naar voren alsof ze onder de bank wil kijken. ‘Rraff rraff’ hoor ik. En opnieuw ‘Rrr…raf’. Het poesje naast mij draait zich om en kijkt aan de andere kant van de bank. Plots sprint een ander wit slank poesje voorlangs gevolgd door een derde. Het poesje naast mij hoeft niet te denken en springt met een boogje precies tussen de twee achtervolgers.

Het contrast kan niet groter. In de kamer naast ons ligt Sarenya, de moeder van de vier jonkies, gewikkeld in een blauwe doek. Vanmorgen was ze nog springlevend haar kinderen aan het opvoeden en vond dat het wel genoeg was met melk geven. Toen we vanmiddag thuiskwamen lag ze in de armen van Manuel. Uit de mond van Sarenya kwam bloed en schuim. ‘Ik denk dat ze gif gegeten heeft,’ zegt hij ‘ze is niet verwond’. Even later laat Sarenya in zijn armen kalm haar leven los.
Een schok siddert door het gezin. De jongste dochter kijkt stilletjes snikkend naar het lichaam. Haar zus streelt haar rug. Manuel blijft in zijn droefheid de rust zelve.
Mijn schoonzus, hun moeder, komt met een doos. Sarenya wordt zorgvuldig in de doos geschikt. Ze krijgt een plekje in de kamer naast die waar ik nu zit. Het kleine poesje naast mij likt haar ruggetje.

Niet in een vakje te vangen
‘s Middags gaan we wandelen tussen de gouden herfstbomen en de kringelende beekjes van het Zwarte Woud. Een grijswitte kater volgt ons. Daar sluipt hij tien meter rechts van ons. Soms zit hij aandachtig stil en lijkt te mediteren. Dan weer draagt de jongste de stevige kilo’s poes over een bruggetje. En af en toe is hij verdwenen. De kinderen roepen hem voortdurend. ‘Patcharo, Patcharo, kom!’ Alsof ze hun verdriet uitbalanceren met hun liefde voor deze kater.

Later ligt Patcharo uitgespreid op de leuning van de bank. De kleine poesjes komen naar hem toe en onderzoeken of hij ook melk heeft. Patcharo laat het gebeuren en roert zich niet.

Deze familie is vertrouwd met de dood. Hun vader, mijn broer Pieter moest nu 4 jaar geleden bruut vertrekken. Met schokken verslond de dood hem, hem geen kans gunnend, terwijl wij alleen maar konden toekijken.
Met zijn zoon bezoek ik het graf. Het oogt wat verwilderd tussen de keurige parkjes die de andere graven zijn. ‘Het past wel bij je vader,’ zeg ik ‘hij was ook niet zo goed in een vakje te vangen’. Hij knikt en moet lachen. Hij is net zo dankbaar als ik voor dit moment.

Afscheid nemen is een opdracht en een kunst
Afscheid nemen is een opdracht en een kunst. Er zijn zoveel gemeenplaatsen voor. ‘Het moest zo zijn.’ ‘Het leven neemt en geeft.’ ‘We moeten verder’.
Afscheid nemen echter vraagt van ons dat we er volledig induiken. In onze pijn en in ons verdriet. Er ons aan overgeven zodat we even helemaal verdwijnen in een donkere koude nacht en niet weten of het ooit weer dag zal worden. Vervolgens komt de zon op. Met haar eerste stralen kleuren wij zelf ook. Het verdriet heeft ons zacht gemaakt en gevoelig. We voelen de warmte in onze vingers en het licht zet zich om in liefde.
De kinderen van Pieter zijn er wijs in geworden.

Afscheid nemen is bij De StressOntknoping geen aparte workshop maar juist integraal onderdeel van de workshop ‘De Innerlijke Metamorfose in zelfbeeld en emoties’. In deze workshop lachen we voluit, dansen we, en delen onze vreugdesprongen en struikelpartijen. We gaan echter ook zorgvuldig deze plek bezoeken die integraal bij het leven hoort.
Hieronder staan de opties om deel te nemen aan een workshop.

Wil je als coach leren deze unieke methode toe te passen? Meld je dan aan voor het Webinar ‘Opleiding tot coach De Innerlijke Metamorfose in zelfbeeld en emoties’ op 22 nov. om 19.30 uur.
De Opleiding start in maart ’24 met een twee dagen training in klooster Samaya.

Workshops De Innerlijke Metamorfose in zelfbeeld en emoties

1. Driedaagse workshop in het klooster
Van vrijdag 10 november tot en met zondag 12 november wordt de workshop ‘De Innerlijke Metamorfose in zelfbeeld en emoties’ gegeven in het mooie klooster Samaya te Werkhoven. Er zijn nog enkele plaatsen beschikbaar.

Info en meedoen driedaagse ‘De Innerlijke Metamorfose’ in klooster Samaya

Reactie van een deelnemer
Prettig om, buiten de hectiek van alledag, stil te staan bij de werking van emotie. De afwisseling van workshop, meditatie, wandelen en de ruimte voor ieders inbreng en eigen proces heeft het voor mij tot een goed weekend gemaakt. De workshop gaf mij ruimte voor eigen proces, handvatten en mooie ontmoetingen.
Monique van ‘t Erve, systeembehandelaar autisme

2. Workshop online via Zoom
Je kunt de workshop ook online volgen in 6 avonden van 2 uur. De eerstvolgende online workshop start op donderdagavond 4 januari 2024. Je kunt meedoen met de middagsessie van 16.30 – 18.30 uur of met de avondsessie van 19.30 – 21.30 uur.

Info en meedoen ‘De Innerlijke Metamorfose in zelfbeeld en emoties’

Reactie van een deelnemer
De workshop heeft me geleerd om uit mijn hoofd te komen in het omgaan met gevoelens door af te dalen naar mijn lichaam en te voelen. Het kunnen/durven voelen van verdriet heeft mij het meeste geraakt. Positief was voor mij zeker de lage drempel om deel te nemen, daar ik niet naar Nederland hoefde te reizen. De begeleiding door Paul was prima. Rustig, met aandacht om iedereen te blijven betrekken zonder te forceren en heldere communicatie. Ook de ondersteunende Power Points zijn helder en compact.
Nadine de Cauwer, Justitie assistent-coach/België

3. Opleiding coach ‘De Innerlijke Metamorfose in zelfbeeld en emoties’
Deze door Zen geïnspireerde methode biedt een volledige en concrete aanpak om stress op te lossen en om ballast uit het verleden kwijt te raken.

Je richt je aandacht niet zozeer op een probleemsituatie maar op het harmoniseren van hinderende patronen en het helen van gevoeligheden van de coachee. Daardoor ontstaan de condities die het probleem doen oplossen. Deelnemers aan de opleiding worden getraind in het toepassen van deze aanpak. Zij reiken cliënten concrete handvaten aan om te leven vanuit rust en vertrouwen.

Inschrijven voor het webinar