Tok

11 aug Tok

Ze houdt Tok in haar armen als een baby’tje. Tok kijkt verward om zich heen, ze heeft haar bekje open en ademt onrustig. Net heeft ze de schrik van haar leven gehad.
Onze vrienden hebben altijd al kippen gehouden, ook toen zij in Amsterdam onze buren waren, waar Koos eigenhandig een mooi kippenhok in elkaar getimmerd had en wij ‘s avonds regelmatig vanuit de tuin hoorden hoe hij probeerde een kip uit de boom terug naar de ren te lokken voor de nacht. Inmiddels zijn ze al jaren verhuisd naar de kop van Noord-Holland en ook op deze plek horen de kippen bij hun huishouden. Het is een plek die voor de kippen niet zonder risico’s is. Er zijn honden van buiten de tuin binnengedrongen, er zijn vossen in de omgeving en als de kippen ’s avonds niet terugkomen in de ren, kunnen ze ten prooi vallen aan roofvogels.
Dochter Mara kijkt bezorgd naar Tok. Ook de andere kinderen komen om de beurt kijken. Zoon Pim zit op de bank met een donker gezicht. ‘Vind je het moeilijk?’ vraagt de moeder. Nors knikt hij met z’n hoofd.

Het balletje van Giz
De kinderen zijn gek met onze hond en mochten buiten met een balletje gooien maar wel met Giz aangelijnd, zodat er niets kon gebeuren. Wat niet opgenomen was in het script, was dat deze bal in het kippenhok belandde, waar Tok tot overmaat van ramp zat te broeden.
Als hij konijnen of bergmarmotten ontmoet blijft een hond een roofdier maar ook de duiven die al jaren in onze achtertuin broeden krijgen regelmatig een woest stormende hond achter zich aan. En nu dus Tok in het kippenhok bij het balletje van Giz. Tok kon niet weg en heeft misschien wel een hartaanval gekregen want verwond is zij niet.
De moeder van de kinderen blijft Tok aaien en strelen met zoveel liefde dat iedereen er spontaan van zou genezen, maar Tok is te zeer geschrokken en blijft maar hijgend in haar handen rusten.

Natuurgeweld
De vorige avond hadden we nog gesproken over bevallingen. Dat mannen daar wel bij staan te kijken en een helpende hand bieden, maar dat dit natuurgeweld alleen door vrouwen beleefd wordt.
Tok was aan het bevallen, zegt Koos. Ze had een rustige plek uitgezocht waar zij ongestoord het wonder van het leggen van een ei kon verrichten. Het was een wrede samenloop van de omstandigheden.

De moeder is naar boven gegaan, naar de slaapkamer. Dochter Mara is ook mee. Zo is het voor Tok het rustigst. Wij wachten beneden en hopen op goed nieuws. Dan komt de moeder naar beneden. Tok heeft het niet gehaald. Zij moest eerst wat rochelen en is daarna rustig gaan liggen en heen gegaan.

De kippenhemel
Deze familie is bedreven in het verwerken van dierenleed en het organiseren van begrafenissen. Achterin de tuin is een kippenkerkhof. Morgen krijgt Tok daar een plaatsje. Mara heeft een doos gevuld met stro en er ook wat voeding bij gedaan voor in de kippenhemel. Pim heeft een kruisje van takken gemaakt. Stil staan de kinderen om Tok heen die op een stapel kleurige doeken ligt. Ook de jongste komt kijken. ‘Tok is nu dood’ wordt haar uitgelegd. Met ernstige ogen kijkt zij naar de kip en snapt dat dit mysterie onomkeerbaar is.

Ruimte om voorval te verwerken
Het is een tragisch voorval en tegelijk was ik geroerd door de manier waarop er werd omgegaan zowel met de kip zelf als met iedereen die het voorval meemaakte. Op een natuurlijke manier kreeg alles zijn plek en iedereen zijn ruimte. Dat maakte dat ook de kinderen dit voorval goed konden verwerken, terwijl ze het van zo dichtbij meemaakten.

Podcast
Goed kunnen omgaan met zulke verdrietige omstandigheden is zoals dit voorval laat zien, superbelangrijk. Ik werd deze week geïnterviewd door Stephanie de Witte, die al vele jaren coach is en als aanvulling op haar kennis de Opleiding ‘De Innerlijke Metamorfose in zelfbeeld en emoties’ voor coaches gaat doen. De podcast gaat zowel over het verwerken van Oud Zeer als over trauma’s. Ik vertel in deze podcast hoe ik het verlies zelf van mijn eerste vrouw Pauline wel verwerkt had maar een paar heftige momenten niet. Dat deed ik pas jaren later op een ook voor mij onverwacht moment. De aanleiding was een cassettebandje met muziek van Arvo Pärt. Stephanie heeft deze muziek onder de Podcast gemonteerd, waardoor het wel heel realistisch is geworden.

Via onderstaande button kun je de Podcast beluisteren op Spotify.

Naar de Podcast ‘Trauma, Oud Zeer en Zen’

Je leert het verteren van Oud Zeer waardoor er een knoop in de maag oplost en weer ruimte ontstaat, in de workshop ‘De Innerlijke Metamorfose in zelfbeeld en emoties’

Info en meedoen ‘De Innerlijke Metamorfose in zelfbeeld en emoties’