Van jezelf houden

– fragment uit het boek Vleugels van vertrouwen –
Mijn vader liet vroeger tot in het overdrevene anderen voorgaan. ‘Wil jij nog een stukje worst, Marcel?’ ‘Geef eerst de kinderen maar.’ ‘Toe nou maar Marcel, de kinderen hebben echt genoeg gehad.’ ‘Nou,’ richtte mijn vader zich dan tot ons, ‘wil jij dan de ene helft Pieter, en jij de andere helft Paul?’

Ik ben niet belangrijk
‘Ikzelf ben niet belangrijk’ is een overtuiging die een jeugd lang in allerlei vormen telkens in mijn hersenen van cel tot cel is doorgegeven en die, net zoals beekjes samenvloeien en een rivier vormen, daar een bundel van zenuwbanen gevlochten hebben. ‘Ik heb genoeg,’ hoor ik mijzelf zeggen wanneer er nog een laatste stukje vis of taart of chocola is overgebleven. ‘Neem jij het maar.’ Aan tafel doe ik net als mijn vader deed. Het gaat verder dan alleen de tafelmanieren.

Iets vies
Mijn zenmeester heeft het op een bepaald moment over de relatie met jezelf. Hij onderwijst dat het belangrijk is om van jezelf te houden. Ik herinner mij hoeveel moeite ik heb met dit thema. Eerst voel ik aversie alsof het over iets vies gaat. Dit is toch puur egoïsme? Dit heeft toch niets te maken met echte spiritualiteit, want daar vind je jezelf niet meer belangrijk. Zelfgerichtheid is het begin van alle narigheid, het leidt tot de illusie van het materialisme. Jezelf opgeven is de kern van spiritualiteit.

Een eerste barst
‘Als je niet van jezelf kunt houden, kun je ook niet van anderen houden,’ gaat de meester verder. Is dat waar, hoor ik mijzelf denken? Klopt dit? Hield mijn vader juist niet veel van zijn kinderen en toonde hij dat door zijn opofferingsgezindheid? Of voldeed hij slechts aan een innerlijke regel…?
Een nieuwe gedachte schiet door mijn hoofd: betekent van jezelf houden niet eigenlijk dat je van het leven houdt? Zijn die twee identiek? Een eerste barst vormt zich in de oude overtuiging.
Het duurt lang voordat ik deze nieuwe gedachte in mijzelf kan toelaten, laat staan dat zij in mij mag wortelen. Het duurt nog veel langer totdat uit deze gedachte een overtuiging rijpt en ik haar niet alleen kan begrijpen, maar ook innerlijk kan voelen.

Jezelf accepteren
Dit is een fragment uit de inleiding van het boek Vleugels van vertrouwen. Het gaat over de relatie die je met jezelf onderhoudt. Met alle goede bedoelingen onderhield ik vroeger een ongezonde relatie met mijzelf door niet van mijzelf te houden.
Veel mensen hebben moeite om van zichzelf te houden. Daar hebben ze allerlei argumenten voor. Met die argumenten bevestigen ze keer op keer deze afwijzing.
Stap 1 op het pad van het zelfbeeld is jezelf te gaan accepteren. Niet alleen die kanten van onszelf die we als positief beoordelen. Ook de kanten van onszelf die in een hoekje onder een zwart doek verstopt liggen en waar we liever niet naar kijken:
Dat we ons moeilijk kunnen beheersen, dat we zo kritisch zijn, dat we rare fantasieën hebben, dat we niet voor onszelf opkomen, dat we een paar kilo teveel naar onze zin hebben, dat we zo onredelijk kunnen zijn, dat we niet van een verslaving afkomen…

Workshop Zelfbeeld en Emoties
Het is de eerste stap die in het boek ontvouwen wordt: hoe je jezelf volledig kunt accepteren, inclusief wat onder het zwarte doek in de hoek ligt.
Het is ook de eerste stap die we maken in de workshop Zelfbeeld en Emoties, die begint op dinsdag 10 november. Info en meedoen

Workshop Assertiviteit en Heldere Communicatie
7 oktober start de training Assertiviteit en Heldere Communicatie. Deze training geef ik slechts twee keer per jaar. Het is het dak van het Huis van de StressOntknoping en het is goed om een dak boven je hoofd te hebben. Je traint er om moeiteloos je zichtbaarheid te vergroten. Dan hoef je namelijk veel minder op te komen voor jezelf.
Vervolgens oefenen we in rollenspelsituaties wanneer je wel wilt opkomen voor jezelf. Hoe je zo kunt communiceren dat de ander jou niet alleen begrijpt maar de gevraagde aanpassing zelf aan jou gaat voorstellen.
Er zijn twee tijden:
A) van 16.30 tot 18.30 uur
B) van 19.30 tot 21.30 uur (nog 2 plaatsen beschikbaar) Info en meedoen

Illustratie Anouschka Boswinous