Vrijdag om half zes

23 sep Vrijdag om half zes

Vrijdag om half zes komt het berichtje eindelijk binnen. In de bijlage zit een boek. Het draagt de titel I’ve Got Time, de vertaling van Ik heb de tijd. Nu na zeven jaar komt er deze nieuwe Engelse editie. Ik moet glimlachen, dit is echt op de valreep. In het mailtje staat: kijk hier even naar, maandag gaat het naar de drukker.
Eerder die week had ik mijn op- en aanmerkingen gestuurd: – De icoontjes niet zwart, want dat ziet er zo treurig uit, maar grijs. – Sommige woorden zijn wegvallen. – Enkele witregels vergeten.

Terwijl ik blader door de pdf wordt mijn verbazing steeds groter. De meeste van mijn aanwijzingen zijn niet verwerkt. De drukproef staat nog vol met fouten.
Er komen tufjes stoom uit mijn oren. Waarom hebben ze het niet zorgvuldig opgepakt? Is er tijdnood geweest bij een ander project? Waren mijn aanwijzingen niet duidelijk?

Over de Noordzee
Zondag zit ik tegen mijn eigen wetten in op mijn werkplek. Ik maak een document dat zo kraakhelder is dat een kind het ook kan snappen. De icoontjes besluit ik moedig zelf grijs aan te leveren. Gaandeweg kom ik erachter dat ik het daarvoor benodigde grafische programma helemaal niet heb. Maandag naar de drukker staat er echter op mijn voorhoofd geschreven.
Nu komt de caterpillar in mij omhoog: alles opzij, dit gaat mij lukken.
Ik sla zijwegen in, graaf een tunneltje en leg een loopplank neer. Na een uur rolt het een na het andere grijze icoontje uit mijn pc. Trots kijk ik ze aan. ‘Goed gedaan, jongens’ fluister ik ze toe. Samen met de handleiding voor dummy’s stuur ik mijn mail over de Noordzee naar Engeland. Ik kijk op mijn klok: het is zes uur.

De mooie zondag is weggegleden in mijn laptop.

Projectie
Ik leun achterover. Op de muur zie ik denkbeeldig het Huis van de StressOntknoping geprojecteerd. De een na de andere van de vier verdiepingen licht op.
In de kelder was ik geëmotioneerd geraakt en kwam er stoom uit mijn oren.
Op de begane grond had ik met een scherpe deadline te maken.
Op de eerste verdieping van het Zelfbeeld had ik de doorzetter in mij wakker gemaakt en op het dakterras had ik in een vriendelijk maar duidelijk mailtje mijn zondag beschreven.

Het unieke van De StressOntknoping is dat het stress uit elkaar trekt, deze vier thema’s. Vaak als je spanning hebt, spelen meerdere verdiepingen mee. Waar moet je beginnen? Waar komt de stress vandaan? Met deze ontleding echter kun je dichtbij komen en ontstaat er helderheid. Ik wist deze zondag na mijn eerste emotie de rust te herstellen en mijn kalmte te bewaren. Zo kon ik ook een helder en niet boos mailtje schrijven.

Full House
Als deelnemers aan de workshops elke etage van het Huis bezocht hebben, noem ik dat: ’Full House!’
Op elke verdieping ken je de weg naar rust. Vaak kom je spanning niet eens tegen omdat je stress voorkomt. Als het dan toch eens gebeurt, zoals zondag bij mij, dan weet je ermee om te gaan en ga je aan de slag zonder gevecht en zonder zelfverwijt.

Afbeelding: Zeven icoontjes