Durf bang te zijn

Durf bang te zijn

‘Ik zit er pap’ staat onder de foto. Op de foto staat mijn dochter, glimlachend en met haar duim omhoog. De foto schiet mij tientallen jaren terug in de tijd. Het is precies het plekje waar ik ook zo vaak heb gezeten.

Vergeten plekje
Als je midden op Pont Neuf staat, de beroemde brug over de Seine, vlak bij de Notre Dame, is er een trapje dat naar beneden leidt. Als je dat neemt, sta je vervolgens op een eiland in de Seine. En loop je naar het puntje van het eiland, dan mag je de tijd vergeten en zie je links en rechts van je boten langs varen.
Het lijkt een vergeten plekje, want er staan nog steeds geen drommen toeristen om mijn dochter heen om daar het ultieme selfie te maken.

Achter het raam
Niet ver van dat plekje woonde ik in een chambre de bonne, het dienstmeidenkamertje dat als een relikwie van vorige eeuwen als goedkope studentenwoning verhuurd werd. In de hoek was er een wasbak met koud stromend water, in het schuine plafond een dakraampje waar de wolken de natuur vertegenwoordigden, en op de gang een gedeeld hurktoilet.
Maar dat raampje kon open en daarachter was het dak waar ik met de ladder, die op de gang stond, zo naartoe kon klimmen. En daar was de lucht van vrijheid.

Boven op het dak was zowaar een reling. Over het dak moeten vluchten in geval van brand was een optie waarmee rekening gehouden werd. Die reling kon je ook goed gebruiken als ‘barre’ om balletoefeningen aan te doen. En dus werd het dak mijn trainingsruimte bij mooi weer.

Publiek
Samen met een medestudente maakten we mime-duetten. Daar was mijn kamertje echter te klein voor. Ik stelde voor om de ruimte onder Pont Neuf te gebruiken. Onder de brug zag toch niemand ons.
Maar als je over de rand van de kade hing, kon je best onder de brug kijken en binnen de kortste keren stond de kade vol met nieuwsgierige toeschouwers. We deden net alsof we ze niet zagen, bij een voorstelling was er immers ook publiek. Toen ze applaudisseerden voor onze durf of voor de voorstelling, konden we het echter niet meer negeren.

De doorbraak kwam op een dag dat er feest was op de Pont Neuf. We besloten dat het tijd was om ons verstopplekje onder de brug te verruilen voor een zichtbare plek bovenop. Er was een fotograaf die het allemaal vastlegde en ervoor zorgde dat we nu nog steeds een aandenken hebben aan die dag.

Durf bang te zijn
Vaak zegt men: je hoeft niet bang te zijn, durf maar gewoon. Het is echter juister om te zeggen: durf maar gewoon bang te zijn, maar laat je daardoor niet weerhouden om uit te proberen.

Het wennen aan ‘onaangename’ gevoelens zoals angst is een sleutel. Deze sleutel opent niet alleen de deur naar onverwachte avonturen maar ook naar de verwerking van nare ervaringen.
Tijdens de workshop ‘De Innerlijke Metamorfose in zelfbeeld en emoties’ is het onderdeel van de training. We oefenen het op een speelse prettige manier waardoor het vanzelfsprekend wordt het avontuur aan te gaan. Dat avontuur kan net zo goed een nieuwe deur openen als een klemmende deur loslaten.

Workshop ‘De Innerlijke Metamorfose in zelfbeeld en emoties’

1. Drie dagen in het klooster van Huissen
Binnenkort is er een driedaagse workshop ‘De Innerlijke Metamorfose in zelfbeeld en emoties’ van 15 tot en met 17 september in het klooster van Huissen. Er zijn nog slechts drie plaatsen van de veertien beschikbaar.

Info en meedoen driedaagse ‘De Innerlijke Metamorfose’ in klooster Huissen

2. Zes live online sessies
Daarnaast is er de live-onlineversie van deze workshop die net zo hoog gewaardeerd wordt. Deze start op 27 en 28 september van 16.30 tot 18.30 uur of van 19.30 tot 21.30 uur (nog 2 plaatsen beschikbaar).

a. ‘De Innerlijke Metamorfose’ 16.30 – 18.30 uur >>

b. ‘De Innerlijke Metamorfose’ 19.30 – 21.30 uur >>

3. Woensdag van 19.30 tot 20.30 uur gratis Webinar over de Opleiding trainer Tijdsurfen
Ben je een echte Tijdsurfer en vind je het leuk om trainer Tijdsurfen te worden, zodat je anderen kunt laten zien hoe je vanuit rust kunt werken en leven? Meld je dan aan voor de webinar die a.s. woensdag 30 augustus van 19.30 – 20.30 uur via Zoom plaats vindt.

Ik doe mee met het Webinar

3 Reactie's
  • els kikke
    Geplaatst op 15:09h, 29 augustus Beantwoorden

    dag Paul, wat een leuk stukje over Parijs en jouw verblijf daar. Ik herken het.
    ik was in de latere jaren 50, beginjaren 60 aupair in een Parijse familie en volgde van alles bij de Alliance Française en aan de Sorbonne .Dat puntje op het eilandje bij de Pont Neuf werd het ‘vert galant’ genoemd. Ik ontmoette er een keer een Duitse dichter die me een boekje met een paar door hem geschreven gedichten gaf met het opschrift Rot Grün . De naam ‘vert galant’ komt van een Franse dichter. Van beide dichters zijn de namen mij ontschoten. .Die periode eind jaren 50 kenmerkte zich door oa angst voor de blanke slavinnenhandel via trucs van zielige oude vrouwtjes die jonge meisje zouden meelokken. Door jouw verhaal herinner ik me hoe ik de dichter onbevangen in de ogen keek, waardoor er iets veranderde in mij aan mijn angst voorbij. Hij was, ,wel is waar, geen oud vrouwtje maar zijn toenaderingen riepen aanvankelijk wel enige ongerustheid In mij op. Het werd een inspirerende ontmoeting hartegroet Els Kikke

    • Paul Loomans
      Geplaatst op 12:43h, 30 augustus Beantwoorden

      Leuk!
      Koning Hendrik de 4de werd ‘le vert galant’ genoemd, Het eilandje heeft deze naam vervolgens gekregen.

  • Bernhard
    Geplaatst op 12:42h, 30 augustus Beantwoorden

    De heren Veldhuis en Kemper zingen het ook:
    De mooiste bloemen groeien op de rand van het ravijn
    Om die te kunnen plukken moet je durven bang te zijn…
    https://open.spotify.com/track/3dYGDVUcU8Kr2VNiMv61n8?si=e6b61f1681a746af

Geef een reactie