06 dec Oppassen dat je niet uitglijdt
Het is aardedonker in het bos. De smalle bundel licht van het hoofdlampje op het hoofd van de jonge Hera draait wiebelig alle kanten uit. Ik zie Manuel haar hand grijpen. Zorgvuldig loods hij haar over het smalle bruggetje waar een dikke laag sneeuw op ligt, zodat je moet gissen waar het bruggetje begint en eindigt. Dan steekt de middelste, Vanessa, mij de hand toe. Wil ze mij over het bruggetje helpen of is het voor haar eigen zekerheid? Na het bruggetje gaat de weg stijl omhoog. Het wilde stroompje ligt diep onder ons. ‘Oppassen dat je niet uitglijdt’ roept Manuel die voor zijn 12 jaren heel volwassen doet. Ónze voeten zakken diep in de sneeuw. Nogmaals steken we de rivier over, maar nu op grote hoogte. Manuel blijft stilstaan. ‘Hier moeten we ergens linksaf’, roept hij. Hera draait haar hoofd om het pad te verlichten. ‘Hier is het’ roept Manuel. Met zekere schreden dalen we nu tussen rijen bomen door naar beneden. Maar is dit wel een pad?
Misschien toch niet
Onze benen zakken steeds dieper weg. De sneeuw komt tot ver over mijn enkels en propjes sneeuw wurmen zich tussen de schoenrand en de sokken naar binnen. De kleinste staat tot aan haar knieën in de witte massa. ‘Ben je zeker dat dit de goede weg is, Manuel?’ roep ik. Hij blijft staan en denkt na. ‘Nee, misschien toch niet’, zegt hij en draait om. Het is misschien toch iets verder. We klauteren weer omhoog. Boven op de kruising die geen kruising was, staan we stil. Het bos lijkt te slapen onder haar witte deken. De bomen strekken hun witte armen naar elkaar. ‘Het is nog een stuk verder’ zegt Vanessa. We lijken wel een groep dwergen die midden in de nacht door het eenzame bos naar huis keren. Dan vinden we de goede afslag. Na nog eens 10 minuten sneeuwzwoegen bereiken we de bewoonde wereld. Zo, denk ik opgelucht bij mijzelf, dat was de moeite waard, maar ik ben blij dat we nu over asfalt lopen. Dat loopt toch een stuk gemakkelijker. Ik veeg wat sneeuw uit mijn schoenen.
Door de wei
Manu slaat linksaf. We volgen een weg langs een huis en ineens staan we in een wei. Met zekere schreden trekt Manu een diep spoor door het land. De twee meiden volgen vrolijk. De jongste begint te keuvelen. Deels in zichzelf, deels naar ons toe. Over Pipi Langkous en over paarden. Over een sneeuwballengevecht dat we zouden gaan doen maar nog steeds niet gedaan hebben. We steken een weg over en opnieuw nemen we de kortste route door een dik besneeuwde wei. Manu vraagt of hij naar beneden mag rennen. Dat lijkt mij geen goed idee, met maar één lampje bij ons. Terug bij het huis hebben de kinderen rode wangen en vurige ogen. ‘Dat was fijn’, zegt Vanessa met een brede lach op haar gezicht. ‘Ja,’ zeggen de beide anderen ‘dat was supervet’.
Natuurlijk vertrouwen
Er was bij de kinderen geen moment van angst. Niet om het vinden van de weg, en ook niet over de diepte van de sneeuw, over wegglijden van de steile paadjes in de ravijn of vermoeidheid. Ze hadden een natuurlijk vertrouwen, zo mooi om te zien.
De eerste krachtspreuk van het boek ‘Vleugels van vertrouwen’ luidt ook ‘Ik heb vertrouwen’. Deze spreuk daagt je uit om als volwassene hetzelfde natuurlijke vertrouwen te kunnen voelen als deze kinderen. Je spreidt je armen en opent je torso. Je kijkt naar boven en je zegt en voelt ‘Ik heb vertrouwen’. Om het gevoel op te roepen gebruik je een herinnering aan een situatie waar je al vertrouwen had.
Vervolgens projecteer je de spreuk op de toekomst.
Je zegt deze krachtspreuken (het boek ontvouwt er 10) maar één keer per dag. Liefst ’s morgens. Maar wel elke dag!
Het boek ‘Vleugels van vertrouwen, gids voor de innerlijke metamorfose’
Het boek ‘Vleugels van vertrouwen, gids voor de innerlijke metamorfose’ legt je de fijne kneepjes uit. Je kunt het boek hier kopen.
Ik wil een gesigneerd boek ‘Vleugels van vertrouwen’ bestellen
6 Januari workshop Zelfbeeld en Emoties
6 Januari start de workshop Zelfbeeld en Emoties. Daar leer je dat een positief zelfbeeld heel dichtbij ligt. We oefenen de krachtspreuken zodat ze in je systeem gaan zitten. Deelnemers geven na 2 à 3 sessies al aan veranderingen te voelen waar ze verrast van zijn. Lees hier de reviews.